نظرمن

در سالهای قبل براساس آمار ، میزان تولید ناخالص داخلی کشور را 400 میلیارد دلار به ارزش اسمی و حدود یک تریلیون ( 1000 ) میلیارد دلار با توجه به قدرت خرید اعلام نموده بودند . از آنجا که تولید ناخالص داخلی باکاهش 10 درصدی  در دو سال گذشته مواجه شده ، احتمالا هم اکنون باید به 900 میلیارد دلار رسیده باشد . ولی از آنجا که قیمت دلار با توجه به نظر رئیس بانک مرکزی ، کمتر از 3000 تومان نباید گردد ، لذا 2700 تریلیون تومان به ریال می باشد . ولی هم اکنون میزان ریال نقدینگی در اقتصاد کشور 500 تریلیون تومان است . این اعداد نشان دهنده کمبود نقدینگی در جامعه بوده که باعث کاهش قدرت خرید مردم و دولت شده و نمی توان مشکلات تولید و اشتغال و اجرای طرحهای عمرانی را حل کرد . دولت به دنبال کاهش نرخ تورم بوده و این کاهش را باتوجه به مذاکرات هسته ای در گشایش در تحریم ها دنبال می نماید . ولی اگر حتی تحریم ها هم کاهش یابد ، نظر اکثر کارشناسان عدم کاهش نرخ ارز برای حمایت از تولید داخل می باشد . این موضوع باعث تناقض در عمل دولتیان است . به نظر من اگر در دولت به این نتیجه رسیده اند که حتی با کاهش تحریم ها ، قیمت دلار نباید به زیر 3000 تومان کاهش یابد ، پس باید این موضوع را هم تایید کنند که هم اکنون میزان نقدینگی در جامعه پایین بوده و از افزایش نقدینگی حمایت نمایند . شاید این موضوع با سیاست کاهش تورم دارای تناقض باشد ولی از آنجا که کشور پس از افزایش قیمت دلار با عدم تعادل مواجه شده ، لذا پس از ایجاد تعادل باید به فکر کاهش تورم افتاد . البته نباید این موضوع را نیز فراموش کرد که چسبندگی قیمت ها در اقتصاد ما یک موضوع ثابت شده بوده و افزایش قیمت دلار را نیز می توان به چسبندگی دلار تعبیر کرد .